Latest Blog Post

v1.30 update patch notes

bloğumu ele geçiren emperyalist, zihni yıkanmış yaşayan ölülerden geri aldım çok şükür. kolay olmadı, kovayla 6 yüzlü zar atmam gerekti fakat en nihayetinde muzaffer oldum.

günlük hayatımda dalyarak bir insan olmayıp sürekli konuyu kendime getirip kendi dertlerimle insanları boğmadığım için, bu blog alanını kendimden bahsetmeye harcayacağım. neden, çünkü ben bu siteye para veriyorum ve sikke sikke yazdıklarımı kabul edip yayımlamak zorunda.

artık insanlarla ikili ilişkilerim tamamen o insana ne kadar süre tahammül edebileceğime indirgenmiş durumda. sevdiğim, hatta en sevdiğim insanlara bile takribi 3-4 saatten sonra kurulmaya başlıyorum. bu beni çok rahatsız etse de, elimden bunu düzeltmek için bi şey gelmiyor ne yazık ki. terapiye gitmeyi düşünüyorum.

zaten cynical(insani iyiliğe inanmayan diye çevirio google translate, türkçe'nin ayıbıdır bu da bu kelime ve cringe'e tek kelimelik karşılık bulamamak. çevrimiçi'ni, bilgisayar'ı bulan zihinler napıyo acaba??) bi insandım, iyice herkesin kötü ve çıkarcı olduğu önkabulünde bulunan bi insan oldum. bunu ve yukarıdaki durumu birleştirince, sosyallik benim için artık 3. hatta 4. planda diyebilirim.

fakat bu son gelişmelerden sonra, kendimi kitaptır, dizidir, filmdir efendime söyleyeyim iştir; böyle şeylere verdim. umberto eco okuyorum bu aralar, gülün adı'nı bitirdim foucault sarkacı'na başladım. enteresan bi kitap, yer yer kendimi görüyorum kitapta.

insanlardan arta kalan zamanın yüklü bir miktarını da işe verdiğim için maaşım epeyce bir arttı. telefonumu yeniledim mesela yıllar sonra, çalışan bi telefona sahip olmak enteresan bir hismiş.

son olarak, devil may cry'ın yeni çıkan çizgi filmi şerefine; zihnimin dehlizlerden kopan şu cover'ı sizlerle paylaşmak istiyorum:

şeytanlar da ağlar, durmaz yerinde
solar panellerin mundus'un izinde
bensiz can verirken son nefesinde
beni macai'dan kurtarmaya gelemez misin, gelemez misin?