Latest Blog Post

Lanet | Curse

Teslimiyetin son damlası teninde kaybolurken, gölgelerim bir kâbus ordusu gibi üstümüze üşüştü; elleri bileklerimi çelik pençe gibi kavradı, tırnakları derimi yırtıp kanımı lavdan bir şelale gibi akıttı, her damla toprağa düştüğünde şehvetten bir orkide açtı, yaprakları ter ve kanla ıslanmış, kokusu baş döndüren bir afrodizyak. O, diz çökmüş halde, dilini yarığın üstünde gezdirdi; her yalamada içimdeki volkan patladı, lavlar damarlarımdan fışkırıp kasıklarımı bir cehennem fırınına çevirdi, klitorisimi emerken bir yıldırım gibi çaktı, her emiş bir deprem, her diş darbesi bir kasırga, gölgelerim kıskançlıkla ulurken ben onun saçlarını yumruklayıp başını daha derine bastırdım, “Beni kendi arzunda boğ,” diye inledim, sesim boğuk bir emir, “yoksa seni sonsuza dek kendi lanetimde zincirlerim.”



As the final drop of Surrender melted into her skin, my shadows swarmed like a nightmare legion; their hands clamped my wrists in steel talons, nails ripping flesh until my blood cascaded like molten lava, each droplet striking the earth and blooming into an orchid of raw lust—petals slick with sweat and crimson, exhaling a dizzying aphrodisiac that choked the air. She knelt, her tongue tracing the gash; every lick detonated the volcano inside me, lava surging through my veins, turning my cunt into a hellforge, her mouth sealing over my clit like lightning striking flint—each suck a seismic rupture, each bite a hurricane’s eye. My shadows howled in jealous fury while I fisted her hair and crushed her deeper, snarling through clenched teeth: “Drown me in your hunger, or I’ll chain you forever in my curse.”

"Steph keeps playing with fire."