Latest Blog Post

C.

Aşk, çoğu zaman hayatın en büyük itici gücü gibi görünür. Bir bakış, bir yakınlık ya da sadece varlığıyla seni heyecanlandıran biri… Dünyanı değiştirmeye yeter. Ama gerçek şu ki, her aşkın bir karşılığı olmayabilir. Bazen en çok istediğimiz şey, en çok tüketen şeye dönüşür.

Tutku, başlangıçta insana enerji verir. Her sabah aynı heyecanla uyanmak, küçük bir mesajla mutlu olmak ya da sadece varlığını bile bilmek iyi hissettirir. Fakat işin içine imkânsızlık girdiğinde bu duygu giderek ağırlaşır. Zamanla mutluluk yerine yorgunluk, coşku yerine hayal kırıklığı birikir.

Hepimiz günlük hayatta bu durumu farklı şekillerde deneyimlemiyor muyuz? Kimi zaman ulaşılamaz birine duyulan ilgi, kimi zaman imkânsız koşullar altında başlayan bir ilişki, kimi zamansa bir tarafın istemesine rağmen diğer tarafın uzaklaşması… Hepsi aynı noktaya çıkar "Gerçekle yüzleşmek". Çünkü kalbin “isterim” diye haykırırken, aklın “olmaz” dediği yerde uzun süre durmak ve bir ilişkiyi yürütmek pek mümkün değildir.

İmkânsız aşkın bize bıraktığı en önemli şey, bir tür olgunluktur. İnsan öğrenir ki, her güçlü hisin sonu mutluluk getirmez. Bazen sevmek, kavuşmak değil; vazgeçmek, yoluna devam edebilmek demektir. Ve belki de en büyük huzur, sonunda bu gerçekle yüzleşmekten geçer..