Latest Blog Post

kill the boy

Bu aralar üzünçlü blog yazasım gelmiyor. Tam tersi pozitifliğe çok daha fazla odaklıyorum kendimi. Sebebini henüz çözemedim. Belki yeni yaşımın getirdiği bir duygusallık, belki gerçekten kendimi buna hazır hissetmişimdir bilemiyorum. Bunu da biraz iç dökme tadında yazmak istiyordum kaç gündür.

Çok fazla negatif insan oldu çevremde. Çok fazla negatif olay, kaos, travma, drama. Hepsinden bir tur yaşadım. Bir yerde hepsinden birkaç tur uzaklaştım. Bir yerde yaşam biçimime dönüşmüştü. Bu şekilde mimlendim belki. Bunlarla anılmaya başlandım. Çok fazla hata yaptım, çok gereksiz hareketler sergiledim. Her birinin de cezasını fazla fazla çektim sizi temin ederim. Benim kadar ceza çeken, bedel ödeyen çok az kişi vardır.

Pişman olacağım ve hala olduğum birçok şey yaptım geçmişte. Bunları geri alma şansım yok. Elimden gelen tek şey toksisiteden uzaklaşmak olabiliyor. Yeterince fazla bedel ödedim şu ana kadar. Bunu hak ettim. Bazen hak etmediğim şekilde de cezalar çektim. Belki bu da onların bir diyetidir bilmiyorum. Bazen tetikleyici bir olay yaşar insanlar ve değişime çok açık hale gelirler. Ben bunu sanırım yaşadım. Çoğu huyumu törpülemeye başladım, toksisiteme panzehir buldum, her şeyden önemlisi bunları başkaları için değil kendim için yapmaya başladım. Sanırım bir insanın temelde yapması gereken en esasi şeylerden birisi de bu.

Bundan sonrasını bilemiyorum. Sessiz, sakin köşemde kendi çapımda bir şeyler yapmaya devam edeceğim. Belki yine alakasız kaosların ortasında bulacağım kendimi. Belki kimseye bir şey demeden çekip gideceğim, belki üstümden bir kuş geçer de kafama sıçar. Ama o kuşun altından bilerek yürüyen ben olmayacağım, artık bunu biliyorum. ^^

Bir gün son defa konu dışına yazdım ama bunu ben bile fark etmedim. Darısı bazı diğer forumların da başına. Şu an memnunum her şeyden. Hemen hemen. Birkaç eksik dışında. :f

When i'm free.