Latest Blog Post

Artık Korkunun Gölgesinde Yaşamıyorum

​"Hiçbir Zombiden Korkmuyorum."
​
Şu cümlenin ağırlığını, benim için ifade ettiği derin anlamı anlatamam. Bu başarım, ekranın bir köşesinde parlayan basit bir simge değil; bu, kendi irademin demirden mührüdür. Bu, korkunun bana öğrettiklerini alıp, onu alt edişimin ve sonunda ondan bir kalkan yaratışımın destanıdır. Başlarda her şey bir kaostu. O ilk anları asla unutamam: O etrafa yayılan ağır, tatlımsı çürüme kokusu...
Uzaktan gelen o tek, boğuk inleme...
Gözlerim karanlığa her alıştığında gördüğüm o boş, anlamsız bakışlar. Korku, beni felç eden bir silahtı. Silahım tutukluk yaptığında avuçlarımın nasıl terlediğini, panikle geri çekildiğimde arkamdaki duvarın soğukluğunu hissederdim.
​O zamanlar, "Hiçbir Zombiden Korkmuyorum" başarısı, sanki bir tanrısal özellikmiş gibi, ulaşılmaz bir efsaneydi. Ona ulaşmak, sadece oyundaki ustalıkla ilgili değildi; ruhsal bir dönüşüm gerektiriyordu. Ben de bu dönüşümü istedim, hem de çok uzun zamandır.​Korkumu yenme yolculuğum, sayısız deneme, sayısız ölüm ve sayısız yeniden doğuşla geçti. Ölüme her yaklaştığımda, bir parça panik kaybettiğimi fark ettim.
Ve işte o an geldi. Tüm şartlar yerine getirildi. "Hiçbir Zombiden Korkmuyorum."
​Bu, kelimenin tam anlamıyla korkuyu hissetmediğim anlamına gelmiyor. Bu, en büyük yalandır. Korku daima oradadır, bir alarm gibi.
​Ancak bu başarımın benim için anlamı şudur: Korku mevcuttur, ama kontrol benimdir.
​Artık bu kıyamet dünyasında yürüyorum ve zombiler etrafımda yığılsa bile, omurgamdaki o yeni, sağlam inancı hissediyorum.Benim için bu başarı, korkunun sonu ve kendi gücümün başlangıcıdır.