Latest Blog Post

Nil Luijten ile dünyanın gizemine yolculuk

Herkes bilir ki bir yazar için en önemli şey tutarlılıktır. Her hafta salı günü dergideki köşeme beklerim dediysen bi zahmet kalkıp her salı köşene yazacaksın. Yazmazsan olmaz.

Mesela her salı yazdın, okur seni sevdi, yazılarını okudu, sonraki salıyı merakla bekliyor. Bi hafta köşene yazmadın, bi baktılar ki köşe boş, ne yapacaklar? Önce merak ederler. Sonra sen geri gelip yazmaya başlayınca "neyse, tmm, hadi devam" derler. Sonra diyelim ki yine yazmadın, ee? İki oldu, üç oldu artık küfür ederler bu ne ya? Yazıcam dedin, bize kendini sevdirdin, şimdi nerdesin?

İşte bende biraz tutarlılık yok, anladınız mı? Her seferinde diyorum ki, tamam şimdi aşırı tutarlı olucam, her hafta yazıcam ama olmuyor. İlk üç hafta bombe gibi yazılarla haftanın gündemine oturuyorum, dördüncü hafta beni ara ki bulasın. (dünyanın gizemi) Aradan iki hafta geçince hop yine buradayım.

Niye böyle oluyo? Niye zirveye çok yakınken bırakıp yarı yolu aşağıya inip yine ortadan başlıyorum? Zirvedekiler yalnızdır diye mi? Cevap yalnızlık korkusu mu, ne? Bilen biri varsa anlatsın lütfen ya.

Yalnız bu bi sürpriz değil, şimdi hakkımı da yemeyin. Ben bunu size daha önceki yazılarımda da söyledim. Dedim bakın, ben tutarlı olamıyorum, üzerine çalışıyorum, tutarlılık falan benim için zor işler, beni bunu bilerek sevin. Buna rağmen ettiniz mi küfür bak doğru söyleyin?

---

Neyse doğum günüm vesilesiyle bi blog yazayım istedim. Blogumda bahsettiğim gizemli konular bazıları için tetikleyici olabilir ama bu iyi bişiydir, biraz stres dinç tutar.

Yetenekli canım kocamın doğum günüm için bestelediği bu harika şarkıyla bloguma son veriyorum.

Şu gizemi de çözelim lütfen beyin fırtınasında kötü fikir yoktur unutmayın.