Latest Blog Post

Tedaviye Cevap Vermiyor

Sabah poliklinikte sıradan bir gündü...

Önümdeki dosyada şu yazıyordu:
“Hasta ısrarla sırtım ağrıyor diyor ama röntgende çiçek gibi omurga çıkmış.”

Hasta içeri girdi. 50’li yaşlarda, gözlüklü, esprili ama çokça şüpheci bir beyefendi.
Oturdu ve şöyle dedi:

“Doktor bey, bu ilaçları alıyorum ama vücut öyle bir tepki veriyor ki...İlacın morali bozulmuştur bence.”

Ben ne desem bilemedim o an. “Yan etki mi yapıyor?” diye sordum,

Cevap hemen geldi:
“Yok hocam, hiçbir şey yapmıyor... Sessizce bana bakıyor sanki, ‘bu ne istiyor benden?’ der gibi.”

Ve başlıyoruz konuşmaya:

“Peki ilaçları saatinde mi alıyorsunuz?”
“Yani... genelde sabah 10 gibi. Ama bazen kahvaltıyı kaçırınca öğlenle kahveyi birleştiriyorum, ilacı da onlarla içiyorum. Arada simit de oluyor.”

Yani... tedavi planı = ‘ilaç + simit + kahve = hayırlısıysa iyileşirim.’

En sonunda dayanamayıp sordum:

“Peki bu tedaviye hiç cevap verdiniz mi siz?”
O anlık durdu... sonra gözlüğünü düzeltti ve dedi ki:

“Verdim hocam. Dedim ki ‘bak ilaççım, biz seninle buraya kadar geldik ama bu ilişki yürümez gibi...’ O da sessiz kaldı. Hâlâ cevap bekliyorum.”

Ben orada kahkahayı zor tuttum...
Yani düşün: adam ilacıyla ilişki yaşamış, konuşmuş, ayrılık bile yaşamış ama hâlâ tedaviye cevap vermiyor…

Dosyaya şu notu yazdım:

"Hastanın fiziksel değil ama duygusal direnci çok yüksek.

İlaçtan duygusal karşılık bekliyor olabilir. Psikiyatriye sevk edilecek ama çiçekle karşılanmazsa küsebilir.”

Tıp bir bilimse, bazı hastalar kesinlikle bilim kurgu.