Latest Blog Post

Kuklacıyı unutursan, avatarına da saygı gösteremezsin..!!

Eh dile kolay..!!

Koskoca 17 rl yıl..!!

Bu roleplay masmavi dünya da şunu öğrendim ki; Avatarın sınırları olur, kuklacının ise duvarları...

Bu da ne demek..??

Yani yazdığın her cümle, her tepki, her görmezden gelme, her küçümseme ekran karşısındaki gerçek birine dokunuyor. Ve çoğu zaman bu insanlar, dışarıdan göründüklerinden çok daha kırılgan...!!

O cool, soğukkanlı, her şeyi takmıyormuş gibi yazan avatarın kuklacısı; belki o sırada hasta yatağında..??

Belki bir yakınını kaybetmiş. Belki yalnız. Belki de sadece kötü bir gün geçiriyor. Ama biz bunu bilmeden yazıyoruz. Sertiz. Cevapsızız. Empati kurmak yerine senaryomuzu işletiyoruz.

Bu oyunda onlarca hatta hatırlamayıp unuttuğum yüzlerce kişi tanıdım; bazıları kendini avatarına gizlemişti, bazıları avatarıyla kendini onarmaya çalışıyordu. Biri için bu oyun bir kaçıştı, bir diğeri için terapi. Hatta bazıları için tek sosyal alan.

Ama hiçbiri sadece bir kullanıcı değildi.

Avatarın arkasında (buna sizde dahilsiniz) bir kuklacı var.
Kiminin elleri titrek, kiminin ipleri dolaşık.
Ama her biri canlı.

İşin tuhafı, roleplay kalitesi hakkında uzun uzun konuşuyoruz. Yazım şekilleri, etkileşim teknikleri, alıntılamalar spoiler'ler…

Ama saygı hakkında pek konuşmuyoruz.
Oysa bu işin temeli o.

Ne demiştik; Avatarın sınırları olur, kuklacının duvarları.

İkisini de çiğnersen oyun oynamıyorsun, zarar veriyorsun.

Bir kuklacı olarak bunca yıl stan ve ben yuvarlanıp gittik. Bazen ben onu yönettim, bazen o beni. Ama ne zaman biri avatarıma değil, bana zarar verecek bir şey yaptı, bunu unutmam uzun sürdü.

Çünkü roleplay’de hata yaptığında avatar zarar görür, ama empati kurmadığında kuklacı.